مطالعات طراحی

مطالعات پیشین و طراحی

فلسفه های بی شماری برای هدایت طراحی به عنوان ارزش های طراحی و جنبه های همراه آن در طراحی مدرن وجود دارد، هر دو بین مدارس مختلف از جمله [و] و در میان طراحان تمرین [25] فلسفه های طراحی معمولا برای تعیین اهداف طراحی هستند. یک هدف طراحی ممکن است از حل مساله ی کوچکترین عنصر کوچکترین عنصر، به اهداف کلیدی و کلیدی اهداف اتوپیایی متناقض باشد. اهداف طراحی معمولا برای هدایت طراحی هستند. با این حال، درگیری های بین اهداف فوری و جزئی می تواند منجر به سوء استفاده از هدف طراحی، شاید برای تعیین اهداف بلند مدت یا نهایی بهتر. جان هسکت، نویسنده قرن بیست و یکم بریتانیا در مورد طراحی، ادعا کرد: "طراحی، که به ذات خود متمایل است، می تواند به عنوان طبیعت انسانی تعریف شود که طبیعت انسان را شکل می دهد و محیط زیست را بدون هیچ سابقه ای در طبیعت، برای خدمت به نیازهای ما و دادن معنا به ما زندگی می کند. "[26]
فلسفه برای هدایت طراحی

فلسفه های طراحی، اصول پایه ای اساسی هستند که نحوه طراحی یک طراح را به کار خود بستگی دارد. بازتاب های مربوط به فرهنگ مادی و نگرانی های زیست محیطی (طراحی پایدار) می تواند فلسفه طراحی را هدایت کند. یک مثال، اولین مانیفست اولین چیزهایی است که در جامعه طراحی گرافیک راه اندازی شده است و می گوید: "ما پیشنهاد تغییر اولویت را به نفع شکل های مفید تر، پایدار و دموکراتیک از ارتباطات می دهیم - ذهنیت دور از بازاریابی محصول و به سوی اکتشاف و تولید از نوع جدیدی از معنا است. محدوده بحث در حال کوچک شدن است؛ باید گسترش یابد. مصرف گرایی بدون تردید در حال اجرا است؛ باید با دیدگاه های دیگر که بخشی از طریق زبان های بصری و منابع طراحی بیان شده، به چالش کشیده شود. "

در علوم مصنوعی به وسیله ی هربرت ا. سیمون، نویسنده، طراحی را به عنوان متا رشته ای از تمام حرفه ها تلقی می کند. "مهندسان تنها طراحان حرفه ای نیستند و هر کسی طرح هایی را ایجاد می کند که اقدامات لازم جهت تغییر وضعیت موجود را به موارد ترجیحی انجام می دهد. فعالیت های فکری که مصنوعات مادری را تولید می کند اساسا از آن چیزی نیست که تجویز دارو برای یک بیمار یا یکی از آن طراحی یک طرح فروش جدید برای یک شرکت یا سیاست رفاه اجتماعی برای یک دولت طراحی شده است، به همین ترتیب، هسته ی تمام آموزش های حرفه ای است؛ این نشانه اصلی این است که حرفه ها را از علوم متمایز می کند. مدارس مهندسی و همچنین مدارس معماری، کسب و کار، آموزش و پرورش، حقوق و پزشکی، همه در مرکز طراحی فرآیند هستند. "[2]
رویکردهای طراحی

یک رویکرد طراحی یک فلسفه کلی است که ممکن است یا ممکن است یک راهنمای برای روش های خاص را شامل شود. برخی از آنها هدف کلی طراحی را هدایت می کنند. روشهای دیگری برای هدایت گرایش طراحان است. ترکیبی از رویکردها می تواند مورد استفاده قرار گیرد اگر آنها در تعارض نیستند.

برخی از رویکردهای محبوب عبارتند از:

    طراحی سیستم اجتماعی، یک فلسفه و ابزار برای طراحی مشارکتی فرایندهای کاری و فرآیندهای پشتیبانی - برای اهداف سازمانی، کیفیت، ایمنی، اقتصاد و نیازهای مشتری در فرآیندهای اصلی کار، کیفیت تجربه مردم در محل کار و نیازهای جامعه
    اصل KISS (نگه داشتن آن ساده احمق)، که در تلاش برای از بین بردن عوارض غیر ضروری است.
    بیش از یک راه برای انجام این کار وجود دارد (TIMTOWTDI)، یک فلسفه برای اجازه دادن به چندین روش انجام دادن یکسان است.
    طراحی مبتنی بر محور، که بر اهداف و وظایف مربوط به استفاده از مصنوعات تمرکز می کند، نه تمرکز بر روی کاربر نهایی.
    طراحی کاربر محور که بر نیازها، خواسته ها و محدودیت های کاربر نهایی مصنوعات طراحی شده متمرکز است.
    طراحی انتقادی با استفاده از مصنوعات طراحی شده به عنوان یک نقد و یا تجسم تجسم در ارزش ها، اخلاق، و شیوه های موجود در یک فرهنگ استفاده می شود.
    طراحی خدمات طراحی و یا سازماندهی تجربه در اطراف یک محصول و خدمات مرتبط با استفاده از محصول است.
    طراحی ترانسپوگرافی، عمل ساخت محصولات و محیط سازگار با آن دسته از اختلالات فیزیکی و حسی که مرتبط با پیری انسان است و محدود کردن فعالیت های اصلی زندگی روزمره است.
    طراحی پیچیده، فرایند طراحی سوداگرانه لزوما یک مشکل مشخص برای حل نیست، بلکه یک نقطه شروع تحریک آمیز را ایجاد می کند که از آن فرآیند طراحی ظاهر می شود. نتیجه تکامل تکرار نوسان و بازتاب با استفاده از اشیاء طراحی شده برای تحریک سوالات و تحریک بحث در تنظیمات دانشگاهی و تحقیقاتی است.
    طراحی مشارکتی (در ابتدا طراحی همکاری، در حال حاضر اغلب طراحی مشترک) عمل خلاقیت جمعی برای طراحی، تلاش برای فعالانه شامل همه سهامداران (به عنوان مثال کارکنان، شرکا، مشتریان، شهروندان، کاربران نهایی) در فرایند طراحی برای کمک به اطمینان نتیجه مطابق نیازهایش است و قابل استفاده است. طراحی مشارکتی یک رویکرد است که بر فرایندها و روش های طراحی متمرکز است و سبک طراحی نیست [28]