انتقاد از مدل عقلانی
مدل منطقی به دو دلیل اصلی به طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفته است:
طراحان این کار را انجام نمی دهند - شواهد تجربی گسترده نشان داده اند که طراحان به عنوان مدل منطقی پیشنهاد نمی دهند. [19] [10] [9]
فرض های غیرواقعی - زمانی که یک پروژه طراحی شروع می شود اهداف اغلب نامعلوم می باشند و شرایط و محدودیت ها همچنان تغییر می کنند. [8] [20]
مدل عمل محور
چشم انداز تمرکز گرا یک برچسب به مجموعه ای از مفاهیم مرتبط است که به مدل عقلایی تقلیل می یابد. [10] این نشان می دهد که:
طراحان از خلاقیت و احساسات برای تولید نامزدهای طراحی استفاده می کنند.
فرایند طراحی بداهه است
هیچ دنباله ای جهانی از مراحل آشکار نیست - تجزیه و تحلیل، طراحی و پیاده سازی معاصر و پیوسته است [10]
دیدگاه تمرکز گرا بر اساس یک فلسفه تجربی و عموما با رویکرد چابک سازگار است [21] و پیشرفت عرفانی. [22] شواهد تجربی قابل توجهی از صحت این دیدگاه در توصیف اقدامات طراحان واقعی پشتیبانی می کند. [19] همانند مدل عقلایی، مدل تمرکز گرا، طراحی را به عنوان علم و تحقیق مطلع می کند. با این حال، تحقیق و دانش در فرآیند طراحی از طریق قضاوت و حس مشترک طراحان - توسط طراحان "تفکر بر روی پای خود" - بیش از طریق فرآیند قابل پیش بینی و کنترل شده توسط مدل عقلایی است.
شرح فعالیت های طراحی
حداقل دو دیدگاه از فعالیت های طراحی با چشم انداز فعالیت محور سازگار است. هر دو شامل سه فعالیت اساسی است.
در پارادایم انعکاس در عمل، طراحان بین "قاب"، "ساختن حرکت" و "ارزیابی حرکت" جایگزین می شوند. "فریم" به مفهوم سازی مشکل اشاره می کند، یعنی تعریف اهداف و اهداف. "حرکت" یک تصمیم طراحی آزمایشی است. فرایند ارزیابی ممکن است منجر به حرکت بیشتر در طراحی شود. [9]
طراحان در چارچوب پیاده سازی حساس سازی، هماهنگی بین سه فعالیت تدوین شده، جایگزین می شوند. Sensemaking شامل هر دو فریم و ارزیابی حرکت می کند. پیاده سازی فرایند ساخت شیء طراحی است. Coevolution "فرایندی است که نماینده طراحی به طور همزمان تصویر ذهنی خود را از شیء طراحی بر اساس تصویر ذهنی خود از زمینه و برعکس" [10]
مفهوم چرخه طراحی به عنوان یک ساختار زمان دایره ای در نظر گرفته می شود [23] که ممکن است با تفکر ایده شروع شود و سپس آن را با استفاده از ابزار بصری یا کلامی ارتباط (ابزار طراحی)، به اشتراک گذاری و درک ابراز ایده، و در نهایت شروع یک چرخه جدید با بازخورد انتقادی ایده درک شده. آندرسون اشاره می کند که این مفهوم تاکید بر اهمیت معنی بیان است که در همان زمان به معنای درک هر ایده طراحی است. [24]
مدل منطقی به دو دلیل اصلی به طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفته است:
طراحان این کار را انجام نمی دهند - شواهد تجربی گسترده نشان داده اند که طراحان به عنوان مدل منطقی پیشنهاد نمی دهند. [19] [10] [9]
فرض های غیرواقعی - زمانی که یک پروژه طراحی شروع می شود اهداف اغلب نامعلوم می باشند و شرایط و محدودیت ها همچنان تغییر می کنند. [8] [20]
مدل عمل محور
چشم انداز تمرکز گرا یک برچسب به مجموعه ای از مفاهیم مرتبط است که به مدل عقلایی تقلیل می یابد. [10] این نشان می دهد که:
طراحان از خلاقیت و احساسات برای تولید نامزدهای طراحی استفاده می کنند.
فرایند طراحی بداهه است
هیچ دنباله ای جهانی از مراحل آشکار نیست - تجزیه و تحلیل، طراحی و پیاده سازی معاصر و پیوسته است [10]
دیدگاه تمرکز گرا بر اساس یک فلسفه تجربی و عموما با رویکرد چابک سازگار است [21] و پیشرفت عرفانی. [22] شواهد تجربی قابل توجهی از صحت این دیدگاه در توصیف اقدامات طراحان واقعی پشتیبانی می کند. [19] همانند مدل عقلایی، مدل تمرکز گرا، طراحی را به عنوان علم و تحقیق مطلع می کند. با این حال، تحقیق و دانش در فرآیند طراحی از طریق قضاوت و حس مشترک طراحان - توسط طراحان "تفکر بر روی پای خود" - بیش از طریق فرآیند قابل پیش بینی و کنترل شده توسط مدل عقلایی است.
شرح فعالیت های طراحی
حداقل دو دیدگاه از فعالیت های طراحی با چشم انداز فعالیت محور سازگار است. هر دو شامل سه فعالیت اساسی است.
در پارادایم انعکاس در عمل، طراحان بین "قاب"، "ساختن حرکت" و "ارزیابی حرکت" جایگزین می شوند. "فریم" به مفهوم سازی مشکل اشاره می کند، یعنی تعریف اهداف و اهداف. "حرکت" یک تصمیم طراحی آزمایشی است. فرایند ارزیابی ممکن است منجر به حرکت بیشتر در طراحی شود. [9]
طراحان در چارچوب پیاده سازی حساس سازی، هماهنگی بین سه فعالیت تدوین شده، جایگزین می شوند. Sensemaking شامل هر دو فریم و ارزیابی حرکت می کند. پیاده سازی فرایند ساخت شیء طراحی است. Coevolution "فرایندی است که نماینده طراحی به طور همزمان تصویر ذهنی خود را از شیء طراحی بر اساس تصویر ذهنی خود از زمینه و برعکس" [10]
مفهوم چرخه طراحی به عنوان یک ساختار زمان دایره ای در نظر گرفته می شود [23] که ممکن است با تفکر ایده شروع شود و سپس آن را با استفاده از ابزار بصری یا کلامی ارتباط (ابزار طراحی)، به اشتراک گذاری و درک ابراز ایده، و در نهایت شروع یک چرخه جدید با بازخورد انتقادی ایده درک شده. آندرسون اشاره می کند که این مفهوم تاکید بر اهمیت معنی بیان است که در همان زمان به معنای درک هر ایده طراحی است. [24]
- ۹۸/۰۴/۰۷